Галоўны выток барадулінскай дзіцячай паэзіі – вопыт народнай творчасці, мудрай педагогікі. У кожным творы паэта прысутнічае запрашэнне да гульні. Вершы пра жывёл развіваюць пачуццё прыгожага, пашыраюць дзіцячы кругагляд. Кожная загадка паэта заахвочвае да максімальнай аддачы разумовых здольнасцей дзяцей.